(I) Pojęcieżywica epoksydowa
Żywica epoksydowa odnosi się do struktury łańcucha polimeru zawierającego dwie lub więcej grup epoksydowych w związkach polimerowych, należy do żywicy termoutwardzalnej, reprezentatywną żywicą jest żywica epoksydowa typu bisfenol A.
(II) Charakterystyka żywic epoksydowych (zwykle określanych jako żywice epoksydowe typu bisfenol A)
1. Indywidualna wartość zastosowania żywicy epoksydowej jest bardzo niska, należy ją stosować w połączeniu z utwardzaczem, aby miała wartość praktyczną.
2. Wysoka siła wiązania: siła wiązania kleju na bazie żywicy epoksydowej jest w czołówce klejów syntetycznych.
3. Skurcz podczas utwardzania jest niewielki, w przypadku kleju na bazie żywicy epoksydowej skurcz kleju jest najmniejszy, co jest również jednym z powodów wysokiego utwardzania kleju na bazie żywicy epoksydowej.
4. Dobra odporność chemiczna: grupa eterowa, pierścień benzenowy i alifatyczna grupa hydroksylowa w systemie utwardzania nie ulegają łatwo erozji przez kwasy i zasady. W wodzie morskiej ropę naftową, naftę, 10% H2SO4, 10% HCl, 10% HAc, 10% NH3, 10% H3PO4 i 30% Na2CO3 można stosować przez dwa lata; oraz w 50% H2SO4 i 10% HNO3 zanurzenie w temperaturze pokojowej na pół roku; Zanurzenie w 10% NaOH (100 ℃) na jeden miesiąc, działanie pozostaje niezmienione.
5. Doskonała izolacja elektryczna: napięcie przebicia żywicy epoksydowej może być większe niż 35 kv/mm 6. Dobra wydajność procesu, stabilność wielkości produktu, dobra odporność i niska absorpcja wody. Zalety żywicy epoksydowej typu Bisfenol A są dobre, ale mają też swoje wady: ①. Lepkość robocza, która wydaje się być nieco niewygodna w konstrukcji ②. Utwardzony materiał jest kruchy, wydłużenie małe. ③. Niska wytrzymałość na odrywanie. ④. Słaba odporność na szok mechaniczny i termiczny.
(III) zastosowanie i rozwójżywica epoksydowa
1. Historia rozwoju żywicy epoksydowej: żywica epoksydowa została zgłoszona do szwajcarskiego patentu przez P.Castama w 1938 r., najwcześniejszy klej epoksydowy został opracowany przez Ciba w 1946 r., a powłoka epoksydowa została opracowana przez SOCreentee z USA w 1949 r., a W 1958 roku rozpoczęto przemysłową produkcję żywicy epoksydowej.
2. Zastosowanie żywicy epoksydowej: ① Przemysł powłokowy: żywica epoksydowa w przemyśle powłokowym wymaga największej ilości powłok na bazie wody, szerzej stosowane są powłoki proszkowe i powłoki o wysokiej zawartości części stałych. Może być szeroko stosowany w kontenerach rurociągowych, samochodach, statkach, przemyśle lotniczym, elektronice, zabawkach, rzemiośle i innych gałęziach przemysłu. ② przemysł elektryczny i elektroniczny: klej na bazie żywicy epoksydowej może być stosowany do materiałów izolacji elektrycznej, takich jak prostowniki, transformatory, zalewy uszczelniające; uszczelnianie i zabezpieczanie elementów elektronicznych; produkty elektromechaniczne, izolacja i klejenie; uszczelnianie i klejenie akumulatorów; kondensatory, rezystory, cewki indukcyjne, powierzchnia płaszcza. ③ Złota biżuteria, rzemiosło, przemysł artykułów sportowych: może być stosowany do znaków, biżuterii, znaków towarowych, sprzętu komputerowego, rakiet, sprzętu wędkarskiego, artykułów sportowych, rękodzieła i innych produktów. ④ Przemysł optoelektroniczny: może być stosowany do kapsułkowania, wypełniania i łączenia diod elektroluminescencyjnych (LED), lamp cyfrowych, lamp pikselowych, wyświetlaczy elektronicznych, oświetlenia LED i innych produktów. ⑤Przemysł budowlany: będzie również szeroko stosowany w drogach, mostach, podłogach, konstrukcjach stalowych, budownictwie, powlekaniu ścian, zaporach, budownictwie inżynieryjnym, naprawie zabytków kultury i innych gałęziach przemysłu. ⑥ Dziedzina klejów, uszczelniaczy i kompozytów: takich jak łopaty turbin wiatrowych, rękodzieło, ceramika, szkło i inne rodzaje połączeń między substancjami, kompozyt arkuszowy z włókna węglowego, uszczelnianie materiałów mikroelektronicznych i tak dalej.
(IV) Charakterystykaklej na bazie żywicy epoksydowej
1. Klej na bazie żywicy epoksydowej opiera się na właściwościach żywicy epoksydowej w zakresie ponownego przetwarzania lub modyfikacji, tak aby jego parametry użytkowe były zgodne ze specyficznymi wymaganiami. Zwykle klej na bazie żywicy epoksydowej musi również zawierać utwardzacz, aby można go było używać i musi być zmieszany równomiernie w celu całkowitego utwardzenia, zazwyczaj klej na bazie żywicy epoksydowej znany jako klej A lub środek główny, środek utwardzający znany jako klej B lub utwardzacz (utwardzacz).
2. odzwierciedlające główne cechy kleju na bazie żywicy epoksydowej przed utwardzeniem to: kolor, lepkość, ciężar właściwy, stosunek, czas żelowania, czas dostępności, czas utwardzania, tiksotropia (zatrzymanie przepływu), twardość, napięcie powierzchniowe i tak dalej. Lepkość (lepkość): to wewnętrzny opór tarcia koloidu w przepływie, jego wartość zależy od rodzaju substancji, temperatury, stężenia i innych czynników.
Czas żelowania: utwardzanie kleju to proces przejścia ze stanu ciekłego do zestalonego, od początku reakcji kleju do stanu krytycznego żelu dąży do zestalenia czas żelowania, który jest określony przez ilość zmieszanej żywicy epoksydowej klej, temperatura i inne czynniki.
Tiksotropia: Ta cecha odnosi się do koloidu, na który działają siły zewnętrzne (wstrząsanie, mieszanie, wibracje, fale ultradźwiękowe itp.), przy czym siła zewnętrzna jest od grubej do cienkiej, gdy czynniki zewnętrzne zatrzymują rolę koloidu z powrotem do pierwotnej, gdy konsystencja zjawiska.
Twardość: odnosi się do odporności materiału na siły zewnętrzne, takie jak wytłoczenia i zarysowania. Według różnych metod testowych twardość Shore'a (Shore'a), twardość Brinella (Brinell), twardość Rockwella (Rockwella), twardość Mohsa (Mohsa), twardość Barcola (Barcola), twardość Vickersa (Vichersa) i tak dalej. Wartość twardości i typu testera twardości związana z powszechnie używanym testerem twardości. Struktura testera twardości Shore'a jest prosta, odpowiednia do kontroli produkcji. Tester twardości Shore'a można podzielić na typ A, typ C, typ D, typ A do pomiaru miękkości koloid typu C i D do pomiaru koloidów półtwardych i twardych.
Napięcie powierzchniowe: przyciąganie cząsteczek w cieczy w taki sposób, że cząsteczki na powierzchni wywierają siłę skierowaną do wewnątrz, siła ta powoduje, że ciecz w jak największym stopniu zmniejsza jej pole powierzchni i tworzy się siła równoległa do powierzchni, zwana napięcie powierzchniowe. Lub wzajemne przyciąganie dwóch sąsiadujących ze sobą części powierzchni cieczy na jednostkę długości, jest to przejaw siły molekularnej. Jednostką napięcia powierzchniowego jest N/m. Wielkość napięcia powierzchniowego jest związana z rodzajem, czystością i temperaturą cieczy.
3. odzwierciedlające cechyklej na bazie żywicy epoksydowejpo utwardzeniu głównymi cechami są: rezystancja, napięcie, nasiąkliwość, wytrzymałość na ściskanie, wytrzymałość na rozciąganie, wytrzymałość na ścinanie, wytrzymałość na odrywanie, udarność, temperatura odkształcenia cieplnego, temperatura zeszklenia, naprężenia wewnętrzne, odporność chemiczna, wydłużenie, współczynnik skurczu , przewodność cieplna, przewodność elektryczna, warunki atmosferyczne, odporność na starzenie i tak dalej.
Opór: Opisz charakterystykę wytrzymałości materiału, zwykle za pomocą rezystancji powierzchniowej lub objętościowej. Rezystancja powierzchniowa to po prostu ta sama powierzchnia pomiędzy dwiema elektrodami zmierzona wartość rezystancji, jednostką jest Ω. Kształt elektrody i wartość rezystancji można obliczyć, łącząc rezystywność powierzchniową na jednostkę powierzchni. Rezystancja objętościowa, znana również jako rezystywność objętościowa, współczynnik rezystancji objętościowej, odnosi się do wartości rezystancji na całej grubości materiału i jest ważnym wskaźnikiem charakteryzującym właściwości elektryczne materiałów dielektrycznych lub izolacyjnych. Jest to ważny wskaźnik charakteryzujący właściwości elektryczne materiałów dielektrycznych lub izolacyjnych. Rezystancja dielektryczna 1cm2 na prąd upływowy, jednostka to Ω-m lub Ω-cm. im większa rezystywność, tym lepsze właściwości izolacyjne.
Napięcie próbne: znana również jako wytrzymałość na napięcie wytrzymywane (wytrzymałość izolacji). Im wyższe napięcie dodane do końców koloidu, tym większy ładunek w materiale jest poddawany działaniu pola elektrycznego, tym większe jest prawdopodobieństwo jonizacji zderzenia, co skutkuje rozkład koloidu. Dokonanie przebicia izolatora o najniższym napięciu nazywa się obiektem napięcia przebicia. Wykonaj rozbicie materiału izolacyjnego o grubości 1 mm, należy dodać kilowolty napięcia zwane wytrzymałością napięciową izolacji materiału izolacyjnego, określaną jako napięcie wytrzymywane, jednostką jest: Kv/mm. izolacja materiału izolacyjnego i temperatura mają ścisły związek. Im wyższa temperatura, tym gorsze właściwości izolacyjne materiału izolacyjnego. Aby zapewnić wytrzymałość izolacji, każdy materiał izolacyjny ma odpowiednią maksymalną dopuszczalną temperaturę pracy, w tej temperaturze można bezpiecznie używać przez długi czas, powyżej tej temperatury będzie się szybko starzeć.
Absorpcja wody: Jest to miara stopnia, w jakim materiał wchłania wodę. Odnosi się do procentowego wzrostu masy substancji zanurzonej w wodzie na określony czas w określonej temperaturze.
Wytrzymałość na rozciąganie: Wytrzymałość na rozciąganie to maksymalne naprężenie rozciągające, gdy żel jest rozciągany w celu pęknięcia. Znana również jako siła rozciągająca, wytrzymałość na rozciąganie, wytrzymałość na rozciąganie, wytrzymałość na rozciąganie. Jednostka to MPa.
Wytrzymałość na ścinanie: znana również jako wytrzymałość na ścinanie, odnosi się do jednostkowej powierzchni łączenia, która może wytrzymać maksymalne obciążenie równoległe do powierzchni łączenia, powszechnie używanej jednostki MPa.
Siła skórki: znana również jako wytrzymałość na odrywanie, jest to maksymalne obciążenie niszczące, jakie może wytrzymać jednostka szerokości, jest miarą linii nośności siły, jednostką jest kN/m.
Wydłużenie: odnosi się do koloidu w sile rozciągającej pod wpływem długości wzrostu pierwotnej długości procentowej.
Temperatura ugięcia pod wpływem ciepła: odnosi się do miary wytrzymałości cieplnej materiału utwardzającego, jest próbką materiału utwardzającego zanurzoną w pewnego rodzaju izotermicznym nośniku ciepła odpowiednim do przenoszenia ciepła, przy statycznym obciążeniu zginającym belki swobodnie podpartej, zmierzono odkształcenie zginające próbki do osiągnąć określoną wartość temperatury, czyli temperatury ugięcia pod wpływem ciepła, zwanej temperaturą ugięcia pod wpływem ciepła, czyli HDT.
Temperatura zeszklenia: odnosi się do utwardzonego materiału od postaci szklanej do przejścia w stan amorficzny lub wysoce elastyczny lub płynny (lub przeciwieństwa przejścia) w wąskim zakresie temperatur przybliżonego punktu środkowego, znanego jako temperatura zeszklenia, zwykle wyrażana w Tg jest wskaźnikiem odporności na ciepło.
Racja skurczu: zdefiniowany jako procent stosunku skurczu do rozmiaru przed skurczem, a skurcz jest różnicą między rozmiarem przed i po skurczu.
Stres wewnętrzny: odnosi się do braku sił zewnętrznych, koloidu (materiału) z powodu obecności defektów, zmian temperatury, rozpuszczalników i innych przyczyn naprężeń wewnętrznych.
Odporność chemiczna: odnosi się do odporności na kwasy, zasady, sole, rozpuszczalniki i inne chemikalia.
Odporność na płomień: odnosi się do odporności materiału na spalanie w kontakcie z płomieniem lub do utrudniania kontynuacji spalania, gdy znajduje się z dala od płomienia.
Odporność na warunki atmosferyczne: odnosi się do narażenia materiału na światło słoneczne, ciepło i zimno, wiatr i deszcz oraz inne warunki klimatyczne.
Starzenie się: utwardzanie koloidu podczas przetwarzania, przechowywania i stosowania procesu pod wpływem czynników zewnętrznych (ciepło, światło, tlen, woda, promienie, siły mechaniczne i media chemiczne itp.), szeregu zmian fizycznych lub chemicznych, tak że materiał polimerowy sieciujący kruchy, pękający lepki, odbarwiający, pękający, szorstkie pęcherze, kredowanie powierzchni, łuszczenie się rozwarstwień, działanie polegające na stopniowym pogarszaniu się właściwości mechanicznych, utrata, utrata, nie można zastosować, zjawisko to nazywa się starzeniem. Zjawisko tej zmiany nazywa się starzeniem.
Stała dielektryczna: znany również jako współczynnik pojemności, współczynnik indukowany (przepuszczalność). Odnosi się do każdej „jednostkowej objętości” obiektu, w każdej jednostce „gradientu potencjału” można zaoszczędzić „energię elektrostatyczną” (energię elektrostatyczną). Gdy „przepuszczalność” koloidu jest większa (czyli gorsza jakość), a dwie są zbliżone do pracy prądu drutu, tym trudniej jest uzyskać efekt całkowitej izolacji, innymi słowy, tym większe jest prawdopodobieństwo wytworzenia pewnego stopnia przeciek. Dlatego ogólnie rzecz biorąc, stała dielektryczna materiału izolacyjnego jest im mniejsza, tym lepsza. Stała dielektryczna wody wynosi 70, bardzo mała ilość wilgoci spowoduje znaczne zmiany.
4. większośćklej na bazie żywicy epoksydowejjest klejem termoutwardzalnym, ma następujące główne cechy: im wyższa temperatura, tym szybsze utwardzanie; mieszana ilość, im większa, tym szybsze utwardzanie; proces utwardzania ma zjawisko egzotermiczne.
Shanghai Orisen New Material Technology Co., Ltd
M: +86 18683776368 (również WhatsApp)
T:+86 08383990499
Email: grahamjin@jhcomposites.com
Adres: nr 398 New Green Road Xinbang Town, dystrykt Songjiang, Szanghaj
Czas publikacji: 31 października 2024 r