مواد زیست تخریب پذیر موادی هستند که می توانند توسط میکروارگانیسم ها (مثلاً باکتری ها، قارچ ها و جلبک ها و غیره) در شرایط محیطی طبیعی با مدت زمان مناسب و قابل اثبات به طور کامل به ترکیبات مولکولی کم تجزیه شوند. در حال حاضر، آنها عمدتا به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند: پلی لاکتیک اسید (PLA)، PBS، استر پلی لاکتیک اسید (PHA) و استر پلی لاکتیک اسید (PBAT).
PLA دارای ایمنی زیستی، زیست تخریب پذیری، خواص مکانیکی خوب و پردازش آسان است و به طور گسترده در صنایع بسته بندی، نساجی، فیلم های پلاستیکی کشاورزی و پلیمرهای زیست پزشکی استفاده می شود.
PBS را می توان در فیلم بسته بندی، ظروف غذاخوری، مواد بسته بندی فوم، بطری های روزانه، بطری های دارویی، فیلم های کشاورزی، کودهای آفت کش مواد آهسته رهش و سایر زمینه ها استفاده کرد.
PHA را می توان در محصولات یکبار مصرف، روپوش های جراحی برای وسایل پزشکی، کیسه های بسته بندی و کمپوست، بخیه های پزشکی، دستگاه های تعمیری، بانداژ، سوزن های ارتوپدی، فیلم های ضد چسبندگی و استنت ها استفاده کرد.
PBAT دارای مزایای عملکرد خوب تشکیل فیلم و دمیدن راحت فیلم است و به طور گسترده در زمینه فیلم های بسته بندی یکبار مصرف و فیلم های کشاورزی استفاده می شود.