مواد تخریب پذیر موادی هستند که می توانند توسط میکروارگانیسم ها (به عنوان مثال ، باکتری ها ، قارچ ها و جلبک ها و غیره) در شرایط طبیعی محیطی مناسب و قابل مشاهده به ترکیبات مولکولی کم تقسیم شوند. در حال حاضر ، آنها به طور عمده به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند: اسید پلیلاکتیک (PLA) ، PBS ، استر اسید پلیلاکتیک (PHA) و استر اسید پلیلاکتیک (PBAT).
PLA دارای ایمنی ، تجزیه و تحلیل پذیری ، خصوصیات مکانیکی خوب و پردازش آسان است و به طور گسترده در بسته بندی ، نساجی ، فیلم پلاستیکی کشاورزی و صنایع پلیمری زیست پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد.
PBS را می توان در بسته بندی فیلم ، کارد و چنگال ، مواد بسته بندی فوم ، بطری های کاربرد روزانه ، بطری های دارویی ، فیلم های کشاورزی ، کودهای آهسته آهسته و سایر زمینه ها استفاده کرد.
PHA را می توان در محصولات یکبار مصرف ، لباس های جراحی برای وسایل پزشکی ، کیسه های بسته بندی و کمپوست ، بخیه های پزشکی ، دستگاه های تعمیر ، بانداژ ، سوزن های ارتوپدی ، فیلم های ضد چسبندگی و استنت استفاده کرد.
PBAT مزایای عملکرد خوب فیلم و دمیدن فیلم مناسب را دارد و به طور گسترده در زمینه های فیلم های بسته بندی یکبار مصرف و فیلم های کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد.