page_banner

νέα

Βασικές γνώσεις εποξειδικών ρητινών και εποξειδικών κόλλων

(Ι) Η έννοια τουεποξειδική ρητίνη

Η εποξειδική ρητίνη αναφέρεται στη δομή της αλυσίδας πολυμερούς που περιέχει δύο ή περισσότερες εποξειδικές ομάδες στις πολυμερείς ενώσεις, ανήκει στη θερμοσκληρυνόμενη ρητίνη, η αντιπροσωπευτική ρητίνη είναι η εποξειδική ρητίνη τύπου δισφαινόλης Α.

(II) Χαρακτηριστικά εποξειδικών ρητινών (συνήθως αναφέρονται ως εποξειδικές ρητίνες τύπου δισφαινόλης Α)

εποξειδικές ρητίνες

1. Η μεμονωμένη τιμή εφαρμογής εποξειδικής ρητίνης είναι πολύ χαμηλή, πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τον παράγοντα σκλήρυνσης για να έχει πρακτική αξία.

2. Υψηλή αντοχή συγκόλλησης: η ισχύς συγκόλλησης της κόλλας εποξειδικής ρητίνης βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των συνθετικών κόλλων.

3. Ωρίμανση συρρίκνωση είναι μικρή, στην κόλλα εποξειδική ρητίνη συγκολλητική συρρίκνωση είναι η μικρότερη, η οποία είναι επίσης εποξειδική ρητίνη κόλλα σκλήρυνσης κόλλα υψηλή ένας από τους λόγους.

4. Καλή χημική αντοχή: η ομάδα αιθέρα, ο δακτύλιος βενζολίου και η αλειφατική υδροξυλ ομάδα στο σύστημα σκλήρυνσης δεν διαβρώνονται εύκολα από το οξύ και το αλκάλιο. Στο θαλασσινό νερό, το πετρέλαιο, η κηροζίνη, 10% H2SO4, 10% HCl, 10% HAc, 10% NH3, 10% H3PO4 και 30% Na2CO3 μπορούν να χρησιμοποιηθούν για δύο χρόνια. και σε 50% H2SO4 και 10% HNO3 εμβάπτιση σε θερμοκρασία δωματίου για μισό χρόνο. Εμβάπτιση 10% NaOH (100 ℃) για ένα μήνα, η απόδοση παραμένει αμετάβλητη.

5. Εξαιρετική ηλεκτρική μόνωση: η τάση διάσπασης της εποξειδικής ρητίνης μπορεί να είναι μεγαλύτερη από 35kv/mm 6. Καλή απόδοση διαδικασίας, σταθερότητα μεγέθους προϊόντος, καλή αντίσταση και χαμηλή απορρόφηση νερού. Τα πλεονεκτήματα της εποξειδικής ρητίνης τύπου δισφαινόλης Α είναι καλά, αλλά έχει και τα μειονεκτήματά της: ①. Λειτουργικό ιξώδες, το οποίο φαίνεται να είναι κάπως άβολο στην κατασκευή ②. Το σκληρυμένο υλικό είναι εύθραυστο, η επιμήκυνση είναι μικρή. ③. Χαμηλή αντοχή στο ξεφλούδισμα. ④. Κακή αντοχή σε μηχανικό και θερμικό σοκ.

(III) την εφαρμογή και την ανάπτυξη τουεποξειδική ρητίνη

1. Η ιστορία ανάπτυξης της εποξειδικής ρητίνης: η εποξειδική ρητίνη εφαρμόστηκε για ελβετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από την P.Castam το 1938, η παλαιότερη εποξειδική κόλλα αναπτύχθηκε από τη Ciba το 1946 και η εποξειδική επίστρωση αναπτύχθηκε από την SOCreentee των ΗΠΑ το 1949, και η Η βιομηχανοποιημένη παραγωγή εποξειδικής ρητίνης ξεκίνησε το 1958.

2. Εφαρμογή εποξειδικής ρητίνης: ① Βιομηχανία επίστρωσης: η εποξειδική ρητίνη στη βιομηχανία επικαλύψεων απαιτεί τη μεγαλύτερη ποσότητα επιστρώσεων με βάση το νερό, οι επικαλύψεις σε σκόνη και οι επικαλύψεις υψηλής στερεάς χρήσης χρησιμοποιούνται ευρέως. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρέως σε δοχεία αγωγών, αυτοκίνητα, πλοία, αεροδιαστημική, ηλεκτρονικά, παιχνίδια, χειροτεχνίες και άλλες βιομηχανίες. ② ηλεκτρική και ηλεκτρονική βιομηχανία: η κόλλα εποξειδικής ρητίνης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ηλεκτρικά μονωτικά υλικά, όπως ανορθωτές, μετασχηματιστές, γλάστρα σφράγισης. σφράγιση και προστασία ηλεκτρονικών εξαρτημάτων. ηλεκτρομηχανολογικά προϊόντα, μόνωση και συγκόλληση. σφράγιση και συγκόλληση μπαταριών. πυκνωτές, αντιστάσεις, επαγωγείς, η επιφάνεια του μανδύα. ③ Χρυσά κοσμήματα, χειροτεχνίες, βιομηχανία αθλητικών ειδών: μπορούν να χρησιμοποιηθούν για επιγραφές, κοσμήματα, εμπορικά σήματα, υλικό, ρακέτες, είδη αλιείας, αθλητικά είδη, χειροτεχνίες και άλλα προϊόντα. ④ Οπτοηλεκτρονική βιομηχανία: μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ενθυλάκωση, πλήρωση και συγκόλληση διόδων εκπομπής φωτός (LED), ψηφιακών σωλήνων, σωλήνων pixel, ηλεκτρονικών οθονών, φωτισμού LED και άλλων προϊόντων. ⑤Κατασκευαστική βιομηχανία: Θα χρησιμοποιηθεί επίσης ευρέως σε δρόμους, γέφυρες, δάπεδα, χαλύβδινες κατασκευές, κατασκευές, επίστρωση τοίχων, φράγμα, κατασκευές μηχανικής, επισκευή πολιτιστικών κειμηλίων και άλλες βιομηχανίες. ⑥ Κόλλες, στεγανωτικά και σύνθετα υλικά: όπως πτερύγια ανεμογεννητριών, χειροτεχνήματα, κεραμικά, γυαλί και άλλα είδη συγκόλλησης μεταξύ ουσιών, σύνθετα φύλλα ανθρακονημάτων, σφράγιση μικροηλεκτρονικών υλικών και ούτω καθεξής.

εφαρμογή εποξειδικής ρητίνης

(IV) Τα χαρακτηριστικά τουκόλλα εποξειδικής ρητίνης

1. Η κόλλα εποξειδικής ρητίνης βασίζεται στα χαρακτηριστικά της εποξειδικής ρητίνης της επανεπεξεργασίας ή της τροποποίησης, έτσι ώστε οι παράμετροι απόδοσής της σύμφωνα με τις ειδικές απαιτήσεις, συνήθως η κόλλα εποξειδικής ρητίνης πρέπει επίσης να έχει σκληρυντικό παράγοντα για να χρησιμοποιηθεί και πρέπει να αναμιγνύεται ομοιόμορφα για να σκληρυνθεί πλήρως, γενικά κόλλα εποξειδικής ρητίνης γνωστή ως κόλλα Α ή κύριος παράγοντας, ο παράγοντας σκλήρυνσης γνωστό ως κόλλα Β ή σκληρυντικό (σκληρυντικό).

2. αντανακλώντας τα κύρια χαρακτηριστικά της κόλλας εποξειδικής ρητίνης πριν από τη σκλήρυνση είναι: χρώμα, ιξώδες, ειδικό βάρος, αναλογία, χρόνος γέλης, διαθέσιμος χρόνος, χρόνος σκλήρυνσης, θιξοτροπία (διακοπή ροής), σκληρότητα, επιφανειακή τάση και ούτω καθεξής. Ιξώδες (Ιξώδες): είναι η εσωτερική αντίσταση τριβής του κολλοειδούς στη ροή, η τιμή του καθορίζεται από τον τύπο της ουσίας, τη θερμοκρασία, τη συγκέντρωση και άλλους παράγοντες.

Χρόνος gel: η σκλήρυνση της κόλλας είναι η διαδικασία μετατροπής από υγρό σε στερεοποίηση, από την αρχή της αντίδρασης της κόλλας στην κρίσιμη κατάσταση της γέλης τείνει σε στερεό χρόνο για το χρόνο γέλης, ο οποίος καθορίζεται από την ποσότητα ανάμειξης της εποξειδικής ρητίνης κόλλα, θερμοκρασία και άλλοι παράγοντες.

Θιξοτροπία: Αυτό το χαρακτηριστικό αναφέρεται στο κολλοειδές που αγγίζεται από εξωτερικές δυνάμεις (κούνημα, ανάδευση, δόνηση, υπερηχητικά κύματα κ.λπ.), με την εξωτερική δύναμη από παχιά σε λεπτή, όταν οι εξωτερικοί παράγοντες να σταματήσουν τον ρόλο του κολλοειδούς πίσω στο αρχικό όταν η συνέπεια του φαινομένου.

Σκληρότητα: αναφέρεται στην αντίσταση του υλικού σε εξωτερικές δυνάμεις όπως το ανάγλυφο και το ξύσιμο. Σύμφωνα με τις διαφορετικές μεθόδους δοκιμής Σκληρότητα Shore (Shore), σκληρότητα Brinell (Brinell), σκληρότητα Rockwell (Rockwell), σκληρότητα Mohs (Mohs), σκληρότητα Barcol (Barcol), σκληρότητα Vickers (Vichers) και ούτω καθεξής. Η τιμή του τύπου ελεγκτή σκληρότητας και σκληρότητας που σχετίζεται με τον συνήθως χρησιμοποιούμενο ελεγκτή σκληρότητας, Η δομή του ελεγκτή σκληρότητας Shore είναι απλή, κατάλληλη για επιθεώρηση παραγωγής, ο ελεγκτής σκληρότητας Shore μπορεί να χωριστεί σε τύπου Α, τύπος C, τύπος D, τύπος Α για μέτρηση μαλακού κολλοειδές, τύπου C και D για τη μέτρηση ημίσκληρου και σκληρού κολλοειδούς.

Επιφανειακή τάση: η έλξη των μορίων μέσα στο υγρό έτσι ώστε τα μόρια στην επιφάνεια της προς τα μέσα μια δύναμη, αυτή η δύναμη κάνει το υγρό να μειώσει όσο το δυνατόν περισσότερο την επιφάνειά του και το σχηματισμό παράλληλης προς την επιφάνεια της δύναμης, γνωστή ως επιφανειακή τάση. Ή η αμοιβαία έλξη μεταξύ δύο γειτονικών τμημάτων της επιφάνειας του υγρού ανά μονάδα μήκους, είναι εκδήλωση μοριακής δύναμης. Η μονάδα επιφανειακής τάσης είναι N/m. Το μέγεθος της επιφανειακής τάσης σχετίζεται με τη φύση, την καθαρότητα και τη θερμοκρασία του υγρού.

3. αντανακλώντας τα χαρακτηριστικά τουκόλλα εποξειδικής ρητίνηςμετά τη σκλήρυνση τα κύρια χαρακτηριστικά είναι: αντίσταση, τάση, απορρόφηση νερού, αντοχή σε θλίψη, αντοχή σε εφελκυσμό, αντοχή σε διάτμηση, αντοχή αποφλοίωσης, αντοχή σε κρούση, θερμοκρασία θερμικής παραμόρφωσης, θερμοκρασία μετάπτωσης υάλου, εσωτερική τάση, χημική αντίσταση, επιμήκυνση, συντελεστής συρρίκνωσης , θερμική αγωγιμότητα, ηλεκτρική αγωγιμότητα, καιρικές συνθήκες, αντίσταση γήρανσης και ούτω καθεξής.

 εποξειδικές ρητίνες

Αντίσταση: Περιγράψτε τα χαρακτηριστικά αντοχής του υλικού συνήθως με αντίσταση επιφάνειας ή αντίσταση όγκου. Η αντίσταση επιφάνειας είναι απλώς η ίδια επιφάνεια μεταξύ των δύο ηλεκτροδίων που μετρήθηκε η τιμή αντίστασης, η μονάδα είναι Ω. Το σχήμα του ηλεκτροδίου και η τιμή αντίστασης μπορούν να υπολογιστούν συνδυάζοντας την ειδική αντίσταση επιφάνειας ανά μονάδα επιφάνειας. Η αντίσταση όγκου, γνωστή και ως αντίσταση όγκου, ο συντελεστής αντίστασης όγκου, αναφέρεται στην τιμή αντίστασης μέσω του πάχους του υλικού, είναι ένας σημαντικός δείκτης για τον χαρακτηρισμό των ηλεκτρικών ιδιοτήτων των διηλεκτρικών ή μονωτικών υλικών. Είναι ένας σημαντικός δείκτης για τον χαρακτηρισμό των ηλεκτρικών ιδιοτήτων των διηλεκτρικών ή μονωτικών υλικών. 1cm2 διηλεκτρική αντίσταση σε ρεύμα διαρροής, η μονάδα είναι Ω-m ή Ω-cm. Όσο μεγαλύτερη είναι η ειδική αντίσταση, τόσο καλύτερες είναι οι μονωτικές ιδιότητες.

Τάση απόδειξης: γνωστή και ως αντοχή στην τάση αντοχής (αντοχή μόνωσης), όσο μεγαλύτερη είναι η τάση που προστίθεται στα άκρα του κολλοειδούς, τόσο μεγαλύτερο είναι το φορτίο εντός του υλικού που υπόκειται στη δύναμη ηλεκτρικού πεδίου, τόσο πιο πιθανό είναι να ιονιστεί η σύγκρουση, με αποτέλεσμα η διάσπαση του κολλοειδούς. Κάντε τη διάσπαση του μονωτή της χαμηλότερης τάσης ονομάζεται αντικείμενο της τάσης διάσπασης. Κάνετε διάσπαση μονωτικού υλικού πάχους 1 mm, πρέπει να προσθέσετε την τάση κιλοβολτ που ονομάζεται μόνωση μονωτικού υλικού αντοχής αντοχής τάσης, που αναφέρεται ως τάση αντοχής, η μονάδα είναι: Kv/mm. μονωτικό υλικό μόνωση και θερμοκρασία έχουν στενή σχέση. Όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία, τόσο χειρότερη είναι η απόδοση μόνωσης του μονωτικού υλικού. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η αντοχή μόνωσης, κάθε μονωτικό υλικό έχει την κατάλληλη μέγιστη επιτρεπόμενη θερμοκρασία εργασίας, σε αυτή τη θερμοκρασία κάτω, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια για μεγάλο χρονικό διάστημα, περισσότερο από αυτή τη θερμοκρασία θα γεράσει γρήγορα.

Απορρόφηση νερού: Είναι ένα μέτρο του βαθμού στον οποίο ένα υλικό απορροφά νερό. Αναφέρεται στην ποσοστιαία αύξηση της μάζας μιας ουσίας που βυθίζεται σε νερό για ορισμένο χρονικό διάστημα σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία.

Αντοχή σε εφελκυσμό: Η αντοχή σε εφελκυσμό είναι η μέγιστη εφελκυστική τάση όταν η γέλη τεντώνεται για να σπάσει. Επίσης γνωστό ως δύναμη εφελκυσμού, αντοχή σε εφελκυσμό, αντοχή εφελκυσμού, αντοχή σε εφελκυσμό. Η μονάδα είναι MPa.

Διατμητική αντοχή: επίσης γνωστή ως αντοχή διάτμησης, αναφέρεται στην περιοχή συγκόλλησης μονάδας μπορεί να αντέξει το μέγιστο φορτίο παράλληλα με την περιοχή συγκόλλησης, συνήθως χρησιμοποιούμενη μονάδα MPa.

Δύναμη απολέπισης: επίσης γνωστή ως αντοχή αποφλοίωσης, είναι το μέγιστο φορτίο ζημιάς ανά μονάδα πλάτους που μπορεί να αντέξει, είναι ένα μέτρο της γραμμής ικανότητας δύναμης, η μονάδα είναι kN / m.

Επιμήκυνση: αναφέρεται στο κολλοειδές στη δύναμη εφελκυσμού υπό την επίδραση του μήκους της αύξησης του αρχικού μήκους του ποσοστού.

Θερμοκρασία εκτροπής θερμότητας: αναφέρεται σε ένα μέτρο αντίστασης στη θερμότητα του υλικού σκλήρυνσης, είναι ένα δείγμα υλικού σκλήρυνσης βυθισμένο σε ένα είδος ισοθερμικού μέσου μεταφοράς θερμότητας κατάλληλο για μεταφορά θερμότητας, στο στατικό φορτίο κάμψης του τύπου απλά υποστηριζόμενης δοκού, μέτρηση της παραμόρφωσης κάμψης του δείγματος σε φτάσει την καθορισμένη τιμή της θερμοκρασίας, δηλαδή τη θερμοκρασία εκτροπής θερμότητας, που αναφέρεται ως θερμοκρασία εκτροπής θερμότητας ή HDT.

Θερμοκρασία μετάπτωσης γυαλιού: αναφέρεται στο σκληρυμένο υλικό από τη μορφή γυαλιού στην άμορφη ή εξαιρετικά ελαστική ή ρευστή μετάπτωση (ή το αντίθετο της μετάβασης) του στενού εύρους θερμοκρασίας του κατά προσέγγιση μέσου σημείου, γνωστή ως θερμοκρασία μετάπτωσης υάλου, που συνήθως εκφράζεται σε Το Tg, είναι ένας δείκτης αντοχής στη θερμότητα.

Συρρίκνωση σιτηρέσιο: ορίζεται ως το ποσοστό του λόγου συρρίκνωσης προς το μέγεθος πριν από τη συρρίκνωση και η συρρίκνωση είναι η διαφορά μεταξύ του μεγέθους πριν και μετά τη συρρίκνωση.

Εσωτερικό στρες: αναφέρεται στην απουσία εξωτερικών δυνάμεων, το κολλοειδές (υλικό) λόγω της παρουσίας ελαττωμάτων, μεταβολών θερμοκρασίας, διαλυτών και άλλων λόγων για την εσωτερική τάση.

Χημική αντοχή: αναφέρεται στην ικανότητα αντίστασης σε οξέα, αλκάλια, άλατα, διαλύτες και άλλες χημικές ουσίες.

Αντοχή στη φλόγα: αναφέρεται στην ικανότητα του υλικού να ανθίσταται στην καύση όταν έρχεται σε επαφή με φλόγα ή να εμποδίζει τη συνέχιση της καύσης όταν είναι μακριά από φλόγα.

Αντοχή στις καιρικές συνθήκες: αναφέρεται στην έκθεση του υλικού στο ηλιακό φως, τη ζέστη και το κρύο, τον άνεμο και τη βροχή και άλλες κλιματικές συνθήκες.

Γηράσκων: ωρίμανση κολλοειδούς στην επεξεργασία, αποθήκευση και χρήση της διεργασίας, λόγω εξωτερικών παραγόντων (θερμότητα, φως, οξυγόνο, νερό, ακτίνες, μηχανικές δυνάμεις και χημικά μέσα κ.λπ.), μια σειρά φυσικών ή χημικών αλλαγών, έτσι ώστε η πολυμερές υλικό εγκάρσιας σύνδεσης εύθραυστο, ρωγμές κολλώδες, αποχρωματισμός ρωγμές, τραχιές φουσκάλες, κιμωλίαση επιφάνειας, απολέπιση αποκόλλησης, η απόδοση της σταδιακής φθοράς του Μηχανικές ιδιότητες της απώλειας της απώλειας του δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αυτό το φαινόμενο ονομάζεται γήρανση. Το φαινόμενο αυτής της αλλαγής ονομάζεται γήρανση.

Διηλεκτρική σταθερά: γνωστός και ως ρυθμός χωρητικότητας, επαγόμενος ρυθμός (Permittivity). Αναφέρεται σε κάθε «μονάδα όγκου» του αντικειμένου, σε κάθε μονάδα της «δυναμικής κλίσης» μπορεί να εξοικονομήσει «ηλεκτροστατική ενέργεια» (Ηλεκτροστατική ενέργεια) του Πόσο. Όταν η «διαπερατότητα» των κολλοειδών όσο μεγαλύτερη (δηλαδή, τόσο χειρότερη είναι η ποιότητα) και δύο κοντά στο ρεύμα του σύρματος, τόσο πιο δύσκολο είναι να επιτευχθεί το αποτέλεσμα της πλήρους μόνωσης, με άλλα λόγια, τόσο πιο πιθανό είναι να παραχθεί κάποιος βαθμός διαρροή. Επομένως, η διηλεκτρική σταθερά του μονωτικού υλικού γενικά, όσο μικρότερη τόσο το καλύτερο. Η διηλεκτρική σταθερά του νερού είναι 70, πολύ λίγη υγρασία, θα προκαλέσει σημαντικές αλλαγές.

4. τα περισσότερα από τακόλλα εποξειδικής ρητίνηςείναι μια θερμική κόλλα, έχει τα ακόλουθα κύρια χαρακτηριστικά: όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία τόσο πιο γρήγορη είναι η σκλήρυνση. μικτή ποσότητα όσο περισσότερο τόσο πιο γρήγορη είναι η σκλήρυνση. η διαδικασία σκλήρυνσης έχει εξώθερμο φαινόμενο.

 

 

 

Shanghai Orisen New Material Technology Co., Ltd

M: +86 18683776368 (επίσης whatsapp)

Τ:+86 08383990499

Email: grahamjin@jhcomposites.com

Διεύθυνση: NO.398 New Green Road Xinbang Town Songjiang District, Σαγκάη


Ώρα δημοσίευσης: Οκτ-31-2024