(I) την έννοια τουεποξική ρητίνη
Η εποξειδική ρητίνη αναφέρεται στη δομή της αλυσίδας πολυμερούς περιέχει δύο ή περισσότερες εποξειδικές ομάδες στις πολυμερές ενώσεις, ανήκει στην ρητίνη θερμοσκληρυντικής, η αντιπροσωπευτική ρητίνη είναι δισφαινόλη εποξειδική ρητίνη τύπου.
(Ii) Χαρακτηριστικά εποξειδικών ρητινών (συνήθως αναφέρονται ως δισφαινόλη Εποξειδικές ρητίνες τύπου)
1. Η μεμονωμένη τιμή εφαρμογής εποξειδικής ρητίνης είναι πολύ χαμηλή, πρέπει να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τον παράγοντα σκλήρυνσης για να έχει πρακτική αξία.
2. Υψηλή αντοχή συγκόλλησης: Η αντοχή συγκόλλησης της συγκολλητικής εποξειδικής ρητίνης βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των συνθετικών συγκολλητικών.
3. Η συρρίκνωση της θεραπείας είναι μικρή, στην συγκολλητική εποξική ρητίνη συγκολλητική συρρίκνωση είναι η μικρότερη, η οποία είναι επίσης εποξική ρητίνη συγκολλητική κόλληση συγκολλητικής συγκολλητικής υψηλής από τους λόγους.
4. Καλή χημική αντίσταση: Η ομάδα του αιθέρα, ο δακτύλιος βενζολίου και η αλειφατική υδροξυλική ομάδα στο σύστημα σκλήρυνσης δεν διαβρώνονται εύκολα από οξύ και αλκάλια. Στο θαλασσινό νερό, πετρέλαιο, κηροζίνη, 10% H2SO4, 10% HCL, 10% HAC, 10% NH3, 10% H3PO4 και 30% Na2CO3 μπορούν να χρησιμοποιηθούν για δύο χρόνια. και σε 50% H2SO4 και 10% HNO3 εμβάπτιση σε θερμοκρασία δωματίου για μισό χρόνο. 10% βύθιση NAOH (100 ℃) για ένα μήνα, η απόδοση παραμένει αμετάβλητη.
5. Εξαιρετική ηλεκτρική μόνωση: Η τάση διάσπασης της εποξειδικής ρητίνης μπορεί να είναι μεγαλύτερη από 35kV/mm 6. Καλή απόδοση της διαδικασίας, σταθερότητα μεγέθους προϊόντος, καλή αντίσταση και χαμηλή απορρόφηση νερού. Τα πλεονεκτήματα εποξειδικής ρητίνης τύπου Bisphenol A είναι καλά, αλλά έχουν και τα μειονεκτήματά της: ①. Λειτουργικό ιξώδες, το οποίο φαίνεται να είναι κάπως ενοχλητικό στην κατασκευή ②. Το θεραπευμένο υλικό είναι εύθραυστο, η επιμήκυνση είναι μικρή. ③. Χαμηλή δύναμη φλούδας. ④. Κακή αντίσταση σε μηχανικό και θερμικό σοκ.
(Iii) την εφαρμογή και την ανάπτυξη τουεποξική ρητίνη
1. Το ιστορικό ανάπτυξης της εποξειδικής ρητίνης: η εποξική ρητίνη εφαρμόστηκε για το ευρεσιτεχνία της Ελβετίας από το P.Castam το 1938, η πρώιμη εποξειδική συγκόλληση αναπτύχθηκε από την CIBA το 1946 και η εποξική επικάλυψη αναπτύχθηκε από τον Socreentee των ΗΠΑ το 1949 και ξεκίνησε η βιομηχανική παραγωγή εποξειδικής ρητίνης το 1958.
2. Εφαρμογή της εποξειδικής ρητίνης: ① Βιομηχανία επικάλυψης: Η εποξειδική ρητίνη στη βιομηχανία επικάλυψης απαιτεί τη μεγαλύτερη ποσότητα επικαλύψεων με βάση το νερό, επικαλύψεις σε σκόνη και υψηλές στερεές επικαλύψεις χρησιμοποιούνται ευρύτερα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρέως σε δοχεία αγωγών, αυτοκίνητα, πλοία, αεροδιαστημική, ηλεκτρονικά, παιχνίδια, βιοτεχνίες και άλλες βιομηχανίες. ② Ηλεκτρική και ηλεκτρονική βιομηχανία: Η κόλλα εποξειδικής ρητίνης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ηλεκτρικά μόνωση, όπως ανορθωτές, μετασχηματιστές, σφράγιση γλάστρες. σφράγιση και προστασία των ηλεκτρονικών εξαρτημάτων · ηλεκτρομηχανικά προϊόντα, μόνωση και συγκόλληση · σφράγιση και συγκόλληση μπαταριών. πυκνωτές, αντιστάσεις, επαγωγείς, η επιφάνεια του μανδύα. ③ Χρυσό κοσμήματα, βιοτεχνίες, βιομηχανία αθλητικών ειδών: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σημάδια, κοσμήματα, εμπορικά σήματα, υλικό, ρακέτες, αλιευτική αντιμετώπιση, αθλητικά είδη, βιοτεχνίες και άλλα προϊόντα. ④ Οπτοηλεκτρονική βιομηχανία: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ενθυλάκωση, πλήρωση και συγκόλληση διόδων εκπομπής φωτός (LED), ψηφιακούς σωλήνες, σωλήνες εικονοστοιχείων, ηλεκτρονικές οθόνες, φωτισμό LED και άλλα προϊόντα. ⑤ Construction Industry: Θα χρησιμοποιηθεί επίσης ευρέως σε δρόμους, γέφυρα, δάπεδο, δομή χάλυβα, κατασκευή, επικάλυψη τοίχων, φράγμα, μηχανική κατασκευή, επισκευή πολιτιστικών κειμηλίων και άλλες βιομηχανίες. ⑥ adhesives, σφραγιστικά και σύνθετα πεδίο: όπως πτερύγια ανεμογεννητριών, χειροτεχνήματα, κεραμικά, γυαλί και άλλα είδη συγκόλλησης μεταξύ ουσιών, σύνθετο φύλλο ινών άνθρακα, σφράγιση μικροηλεκτρονικών υλικών και ούτω καθεξής.
(Iv) τα χαρακτηριστικά τουΗ εποξική ρητίνη συγκολλητική
1. Η κόλλα εποξειδικής ρητίνης βασίζεται στα χαρακτηριστικά εποξειδικής ρητίνης της επανεπεξεργασίας ή της τροποποίησης, έτσι ώστε οι παράμετροι απόδοσης της σύμφωνα με τις ειδικές απαιτήσεις, συνήθως η εποξική ρητίνη συγκολλητική, πρέπει επίσης να έχει έναν παράγοντα σκλήρυνσης για να χρησιμοποιηθεί και να είναι γνωστός ως ο κύριος πράκτορας του GL, και η Curing Agent ή η Curing Agent ή η Curing Agent ή η Curing Agent ή το Curing Agent ή CUR (σκληρυντικό).
2. Αντικατοπτρίζοντας τα κύρια χαρακτηριστικά της συγκολλητικής εποξειδικής ρητίνης πριν από τη σκλήρυνση είναι: χρώμα, ιξώδες, ειδική βαρύτητα, αναλογία, χρόνος πηκτής, διαθέσιμος χρόνος, χρόνος σκλήρυνσης, θιξοτροπία (ροή στάσης), σκληρότητα, επιφανειακή τάση και ούτω καθεξής. Ιξώδες (ιξώδες): Είναι η εσωτερική αντίσταση τριβής του κολλοειδούς στη ροή, η τιμή του προσδιορίζεται από τον τύπο της ουσίας, της θερμοκρασίας, της συγκέντρωσης και άλλων παραγόντων.
Χρόνος γέλης: Η σκλήρυνση της κόλλας είναι η διαδικασία μετασχηματισμού από υγρό σε στερεοποίηση, από την αρχή της αντίδρασης της κόλλας στην κρίσιμη κατάσταση του πηκτώματος τείνει σε σταθερό χρόνο για το χρόνο πηκτής, η οποία καθορίζεται από την ανάμειξη της εποξειδικής ρητίνης κόλλας, της θερμοκρασίας και άλλων παραγόντων.
Θιξοτροπία: Αυτό το χαρακτηριστικό αναφέρεται στο κολλοειδές που αγγίζει οι εξωτερικές δυνάμεις (ανάδευση, ανάδευση, δόνηση, υπερηχητικά κύματα κ.λπ.), με την εξωτερική δύναμη από παχιά σε λεπτό, όταν οι εξωτερικοί παράγοντες για να σταματήσουν το ρόλο του κολλοειδούς πίσω στο πρωτότυπο όταν η συνοχή του φαινομένου.
Σκληρότητα: αναφέρεται στην αντίσταση του υλικού σε εξωτερικές δυνάμεις όπως το ανάγλυφο και το ξύσιμο. Σύμφωνα με τις διαφορετικές μεθόδους δοκιμής Shore (Shore) σκληρότητα, Brinell (Brinell) σκληρότητα, Rockwell (Rockwell) σκληρότητα, MOHS (MOHS) σκληρότητα, Barcol (Barcol) σκληρότητα, Vickers (Vichers) σκληρότητα και ούτω καθεξής. Η τιμή του τύπου σκληρότητας και σκληρότητας δοκιμαστή που σχετίζεται με τον συνήθως χρησιμοποιούμενο δοκιμαστή σκληρότητας, η δομή του δοκιμαστή σκληρότητας της ακτής είναι απλή, κατάλληλη για επιθεώρηση παραγωγής, ο ελεγκτής σκληρότητας της ακτής μπορεί να χωριστεί σε έναν τύπο, τον τύπο C, τον τύπο D, τον τύπο Α για τη μέτρηση μαλακών κολλοειδών, C και D-τύπου για τη μέτρηση ημι-καρδιο και σκληρό κολλοειδές.
Επιφανειακή ένταση: Η έλξη των μορίων μέσα στο υγρό έτσι ώστε τα μόρια στην επιφάνεια της εσωτερικής δύναμης, αυτή η δύναμη καθιστά το υγρό όσο το δυνατόν περισσότερο για να μειώσει την επιφάνεια της και τον σχηματισμό παράλληλου προς την επιφάνεια της δύναμης, γνωστή ως επιφανειακή τάση. Ή την αμοιβαία έλξη μεταξύ δύο γειτονικών τμημάτων της επιφάνειας του υγρού ανά μονάδα μήκους, είναι μια εκδήλωση της μοριακής δύναμης. Η μονάδα της επιφανειακής τάσης είναι n/m. Το μέγεθος της επιφανειακής τάσης σχετίζεται με τη φύση, την καθαρότητα και τη θερμοκρασία του υγρού.
3. Αντικατοπτρίζοντας τα χαρακτηριστικά τουΗ εποξική ρητίνη συγκολλητικήΜετά τη θεραπεία των κυριότερων χαρακτηριστικών είναι: Αντίσταση, τάση, απορρόφηση νερού, αντοχή σε συμπιεστική, αντοχή σε εφελκυσμό (εφελκυσμός), αντοχή διάτμησης, αντοχή φλούδας, αντοχή στην κρούση, θερμοκρασία θερμοκρασίας, θερμοκρασία μεταβάσεων από γυαλί, εσωτερική τάση, χημική αντοχή, επιμήκυνση, συντελεστής συρρίκνωσης, θερμική αγωγιμότητα, ηλεκτρική αγωγιμότητα, κατεύθυνση, αντίσταση γήρανσης και έτσι.
Αντίσταση: Περιγράψτε τα χαρακτηριστικά αντοχής του υλικού συνήθως με αντίσταση επιφάνειας ή αντίσταση όγκου. Η ανθεκτικότητα της επιφάνειας είναι απλά η ίδια επιφάνεια μεταξύ των δύο ηλεκτροδίων μετρούμενη τιμή αντίστασης, η μονάδα είναι ω. Το σχήμα του ηλεκτροδίου και η τιμή αντίστασης μπορούν να υπολογιστούν συνδυάζοντας την επιφανειακή αντίσταση ανά περιοχή μονάδας. Η αντίσταση του όγκου, γνωστή και ως αντίσταση όγκου, συντελεστής αντίστασης όγκου, αναφέρεται στην τιμή αντίστασης μέσω του πάχους του υλικού, είναι ένας σημαντικός δείκτης για τον χαρακτηρισμό των ηλεκτρικών ιδιοτήτων των διηλεκτρικών ή μονωτικών υλικών. Είναι ένας σημαντικός δείκτης για τον χαρακτηρισμό των ηλεκτρικών ιδιοτήτων των διηλεκτρικών ή μονωτικών υλικών. 1CM2 διηλεκτρική αντίσταση στο ρεύμα διαρροής, η μονάδα είναι ω-Μ ή ω-CM. Όσο μεγαλύτερη είναι η αντίσταση, τόσο καλύτερες είναι οι μονωτικές ιδιότητες.
Τάση απόδειξης: Επίσης γνωστή ως αντοχή στην τάση αντοχής (δύναμη μόνωσης), τόσο υψηλότερη είναι η τάση που προστίθεται στα άκρα του κολλοειδούς, τόσο μεγαλύτερο είναι το φορτίο μέσα στο υλικό υποβάλλεται στη δύναμη του ηλεκτρικού πεδίου, τόσο πιο πιθανό να ιονίζει τη σύγκρουση, με αποτέλεσμα την κατανομή του κολλοειδούς. Κάντε την κατανομή του μονωτήρα της χαμηλότερης τάσης ονομάζεται αντικείμενο της τάσης διάσπασης. Κάντε την κατανομή του μονωτικού υλικού πάχους 1 mm, πρέπει να προσθέσετε τα kilovolts τάσης που ονομάζονται μονωτικά μόνωση υλικού αντισταθμίζουν την αντοχή τάσης, που αναφέρεται ως τάση αντοχής, η μονάδα είναι: kV/mm. Η μονωτική μόνωση και η θερμοκρασία έχουν στενή σχέση. Όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία, τόσο χειρότερη είναι η απόδοση της μόνωσης του μονωτικού υλικού. Προκειμένου να διασφαλιστεί η αντοχή μόνωσης, κάθε μονωτικό υλικό έχει κατάλληλη μέγιστη επιτρεπόμενη θερμοκρασία εργασίας, σε αυτή τη θερμοκρασία κάτω, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια για μεγάλο χρονικό διάστημα, περισσότερο από αυτή τη θερμοκρασία θα είναι ταχέως γήρανση.
Απορρόφηση νερού: Είναι ένα μέτρο του βαθμού στον οποίο ένα υλικό απορροφά το νερό. Αναφέρεται στην ποσοστιαία αύξηση της μάζας μιας ουσίας που βυθίζεται στο νερό για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία.
Αντοχή σε εφελκυσμό: Η αντοχή εφελκυσμού είναι η μέγιστη τάση εφελκυσμού όταν το πήκτωμα τεντώνεται για να σπάσει. Επίσης γνωστή ως δύναμη εφελκυσμού, αντοχή σε εφελκυσμό, αντοχή σε εφελκυσμό, αντοχή σε εφελκυσμό. Η μονάδα είναι MPa.
Δύναμη διάτμησης: Επίσης γνωστή ως αντοχή διάτμησης, αναφέρεται στην περιοχή συγκόλλησης μονάδας μπορεί να αντέξει το μέγιστο φορτίο παράλληλο με την περιοχή συγκόλλησης, που χρησιμοποιείται συνήθως μονάδα MPA.
Φλούδα: Επίσης γνωστή ως αντοχή φλούδας, είναι το μέγιστο φορτίο ζημιάς ανά πλάτος μονάδας μπορεί να αντέξει, είναι ένα μέτρο της χωρητικότητας δύναμης, η μονάδα είναι kN / m.
Επιμήκυνση: αναφέρεται στο κολλοειδές στη δύναμη εφελκυσμού υπό τη δράση της διάρκειας της αύξησης του αρχικού μήκους του ποσοστού.
Θερμοκρασία εκτροπής θερμότητας: Αναφέρεται σε ένα μέτρο αντοχής στη θερμότητα του υλικού σκλήρυνσης, είναι ένα δείγμα υλικού σκλήρυνσης που βυθίζεται σε ένα είδος ισοθερμικού μέσου μεταφοράς θερμότητας κατάλληλο για τη μεταφορά θερμότητας, στη στατική κάμψη του φορτίου της απλής υποστηριζόμενης δέσμης, μετράται το δείγμα κάμψης παραμόρφωσης για να φτάσει στην καθορισμένη τιμή της θερμοκρασίας, δηλαδή της θερμοκρασίας θερμότητας, ανακαλύφθηκε ως η θερμοκρασία θερμοκρασίας θερμοκρασίας ή HD.
Θερμοκρασία μετάβασης γυαλιού: Αναφέρεται στο θεραπευμένο υλικό από τη γυάλινη μορφή στην άμορφη ή εξαιρετικά ελαστική ή ρευστοποιημένη μετάβαση κατάστασης (ή το αντίθετο της μετάβασης) της στενής θερμοκρασίας της κατά προσέγγισης μεσαίου σημείου, γνωστή ως θερμοκρασία μετάβασης γυαλιού, που συνήθως εκφράζεται σε TG, αποτελεί ένδειξη αντοχής στη θερμότητα.
Συρρίκνωση: Ορίζεται ως το ποσοστό της αναλογίας συρρίκνωσης προς το μέγεθος πριν από τη συρρίκνωση και η συρρίκνωση είναι η διαφορά μεταξύ του μεγέθους πριν και μετά τη συρρίκνωση.
Εσωτερική πίεση: αναφέρεται στην απουσία εξωτερικών δυνάμεων, στο κολλοειδές (υλικό) λόγω της παρουσίας ελαττωμάτων, των μεταβολών της θερμοκρασίας, των διαλυτών και άλλων λόγων για το εσωτερικό στρες.
Χημική αντίσταση: αναφέρεται στην ικανότητα να αντιστέκονται στα οξέα, τα αλκαλικά, τα άλατα, τους διαλύτες και άλλες χημικές ουσίες.
Αντίσταση φλόγας: αναφέρεται στην ικανότητα του υλικού να αντισταθεί στην καύση όταν έρχεται σε επαφή με μια φλόγα ή να εμποδίσει τη συνέχιση της καύσης όταν μακριά από μια φλόγα.
Αντίσταση στο καιρό: αναφέρεται στην έκθεση σε υλικό σε ηλιακό φως, θερμότητα και κρύο, άνεμο και βροχή και άλλες κλιματικές συνθήκες.
Γηράσκων: Curing Colloid στην επεξεργασία, αποθήκευση και χρήση της διαδικασίας, λόγω εξωτερικών παραγόντων (θερμότητα, φως, οξυγόνο, νερό, ακτίνες, μηχανικές δυνάμεις και χημικά μέσα κλπ.) Από το δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αυτό το φαινόμενο ονομάζεται γήρανση. Το φαινόμενο αυτής της αλλαγής ονομάζεται γήρανση.
Διηλεκτρική σταθερά: Επίσης γνωστό ως ποσοστό χωρητικότητας, επαγόμενος ρυθμός (διαπερατότητα). Αναφέρεται σε κάθε "όγκο μονάδας" του αντικειμένου, σε κάθε μονάδα της "πιθανής κλίσης" μπορεί να εξοικονομήσει "ηλεκτροστατική ενέργεια" (ηλεκτροστατική ενέργεια) του πόσο. Όταν το κολλοειδές "διαπερατότητα" τόσο μεγαλύτερη (δηλαδή, τόσο χειρότερη είναι η ποιότητα) και δύο κοντά στο καλώδιο ρεύμα, τόσο πιο δύσκολο να επιτευχθεί η επίδραση της πλήρους μόνωσης, με άλλα λόγια, τόσο πιο πιθανό να παράγει κάποιο βαθμό διαρροής. Επομένως, η διηλεκτρική σταθερά του μονωτικού υλικού γενικά, τόσο μικρότερο όσο το καλύτερο. Η διηλεκτρική σταθερά του νερού είναι 70, πολύ μικρή υγρασία, θα προκαλέσει σημαντικές αλλαγές.
4. Το μεγαλύτερο μέρος τουΗ εποξική ρητίνη συγκολλητικήείναι μια συγκολλητική ρύθμιση θερμότητας, έχει τα ακόλουθα κύρια χαρακτηριστικά: όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία τόσο ταχύτερα η σκλήρυνση. μια μεικτή ποσότητα του περισσότερου τόσο ταχύτερα η σκλήρυνση. Η διαδικασία σκλήρυνσης έχει εξώθερμο φαινόμενο.
Shanghai Orisen New Material Technology Co., Ltd
M: +86 18683776368 (επίσης WhatsApp)
T: +86 08383990499
Email: grahamjin@jhcomposites.com
Διεύθυνση: No.398 New Green Road Xinbang Town Songjiang District, Σαγκάη
Χρόνος δημοσίευσης: Οκτ-31-2024